Foro Bones
Se acerca, vamos a celebrarlo!!
Samhain es la festividad de origen celta más importante del periodo pagano que dominó Europa hasta su conversión al cristianismo, en la que la noche del 31 de octubre al 1 de noviembre se celebraba el final de la temporada de cosechas en la cultura celta y era considerada como el «Año Nuevo Celta», que comenzaba con la estación oscura.
Es tanto una fiesta de transición (el paso de un año a otro) como de apertura al otro mundo. Su etimología es gaélica y significa fin del verano.
Ha sido practicada desde hace más de tres mil años por los pueblos celtas que han poblado toda Europa.
Siglos antes de que el cine de Hollywood le exportara al mundo la festividad del Halloween, en numerosos lugares de España y en buena parte de Iberoamérica se celebraban el día y la noche de Samain, jornadas en la que la gente ponía en sus casas calabazas imitando calaveras junto a vasos de vino y algunos alimentos.
A la mañana se comprobaba que los espíritus habían consumido durante la penumbra aquellas bebidas y viandas, antes de volver a sus tumbas hasta el año siguiente.
El nombre de Samain, término celta que perdura desde hace casi tres mil años, y que también se llama así en Irlanda, que lo exportó a EE.UU., y este lo devolvió con su terrorífico cine gótico-humorístico.
La huesos
Siempre los huesos le dieron
pero por no tener carne se fueron
dejándola solo en el abandono
para convertirse lentamente en abono.
esperarás la vida entera
pues los miembros de este foro
siempre postean con añoro.
Conxuro da Queimada
Mouchos, coruxas, sapos e bruxas.
Demos, trasgos e diaños,
espritos das nevoadas veigas.
Corvos, pintigas e meigas,
feitizos das menciñeiras.
Podres cañotas furadas,
fogar dos vermes e alimañas.
Lume das santas Compañas.
Mal de ollo, negros meigallos,
cheiro dos mortos, tronos e raios.
Ouveo do can, pregón da morte;
fuciño do sátiro e pé do coello.
Pecadora lingua da muller casada cun home vello.
Averno de Satán e Belcebú,
lume dos cadavres ardentes,
corpos mutilados dos indecentes,
peidos dos infernales cus,
muxido da mar embravescida.
Barriga inútil da muller solteira,
falar dos gatos que andan á xaneira,
guedella porca da cabra mal parida.
Con este fol, levantarei as chamas deste lume que asemella ó do inferno
e fuxirán as meigas a cabalo das súas escobas, índose bañar na praia das areas gordas.
¡Oíde, oíde! os ruxidos que dan as que non poden deixar de queimarse no
augoardente quedando así purificadas.
E cando esta brebaxe baixe polas nosas gorxas,
quedaremos libres dos males da nosa
alma e de todo embruxamento.
Forzas do Ar, Terra, Mar e Lume,
a vós fago esta chamada:
Si é verdade que tedes máis poder que a humana xente,
eiquí e agora, facede que os espritos dos amigos que estean fóra,
participen con nós desta queimada.
Es muy malo, pero me reí muchísimooooo.
La reconoceis???
Y la de abajo creo que sí, se parece a alguien que conozco.